Vincent Verschoor: 'Als ik bij harde wind 40 meter kan klimmen, dan kan ik het altijd.'

'De eerste keer dat ik een boortoren moest beklimmen herinner ik me nog goed. Dat was in Bad Bentheim in 2008. Het waaide hard die dag en ik moest ongeveer veertig meter klimmen om een kabel los te maken. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk en mijn benen waren als pudding, maar het ging prima. Toen ik weer op vaste grond stond, was ik overtuigd van mijn kunnen. Als ik bij harde wind 40 meter kon klimmen, dan kon ik het altijd. Uiteraard met alle veiligheidsvoorschriften in het achterhoofd.’

‘Daarvoor werkte ik als timmerman. Dat was niets voor mij en toen vertelde mijn neef dat Foxdrill riggers zocht. Als kind klom ik altijd op daken, dus ik dacht dat ik geen hoogtevrees had. Ik solliciteerde en kreeg de baan. Uiteindelijk is dat perfect uitgepakt: ik hou erg van de afwisseling.

Klimmen is maar een deel van mijn werk – we verplaatsen ook boorinstallaties. Dat houdt meer in dan alleen het afbreken van de installatie; het omvat ook het laden van vrachtwagens, het verplaatsen van containers, het monteren en demonteren van camera's, enzovoort.’

‘Ik werk zowel onshore als offshore met rope access technieken en we komen op prachtige plekken. Ik vind het heel leuk om allerlei verschillende mensen te ontmoeten en verschillende culturen te leren kennen. Je maakt soms ongelooflijke dingen mee. In West-Afrika bijvoorbeeld bouwden de lokale bewoners hutjes van takken in de buurt van onze locatie om cola en eten te verkopen. Toen wij klaar waren, hebben ze de takken op onze vrachtwagens geladen en zijn ze met ons meegegaan naar de volgende locatie, waar ze hun zogenaamde ‘bush bars’ weer hebben opgebouwd.

Het Midden-Oosten was ook bijzonder. Ons kamp had torens met bewakers op elke hoek. Als we het kamp wilden verlaten, werd onze auto doorzocht op bommen en we konden nergens heen zonder beveiliging. Toch heb ik me nooit onveilig gevoeld.’